Септемвриската пензија која ќе биде исплатена на 1. октомври носи покачување за пензионерите. Тоа ќе биде линеарно покачување на пензиите од 1.000 денари. Властите најавуваат дека оваа мерка треба да донесеолеснување за највозрасната категорија граѓани, но прашањето е – дали навистина ќе се живее подобро, и кои пензионери ќе бидат најмногу оштетени?
Линеарно зголемување – еднакво за сите, но не и праведно
Зголемувањето од 10.00 денари ќе важи за сите пензионери, без разлика на тоа дали пензијата им е 18.000 денари или над 40.000 денари. На прв поглед ова изгледа еднакво, но во реалноста значи дека социјалниот јаз меѓу пензионерите се продлабочува.
За оние со најниски пензии, иако секој денар е значаен, зголемувањето едвај ќе покрие дел од основните трошоци за храна и сметки. Кај пензионерите со повисоки примања, 1.000 денари нема да имаат толкава тежина – но сепак ќе добијат исто зголемување како и најзагрозените.
Инфлацијата го јаде покачувањето
Иако звучи позитивно, реалноста е дека инфлацијата и растот на цените веќе ја намалуваат вредноста на ова зголемување. Синдикалната кошничка веќе со месеци расте, а 1.000 денари денес значат многу помалку отколку пред една година.
Со зголемување на цените на горивата, храната и основните услуги, дел од пензионерите сметаат дека покачувањето ќе се стопи уште пред да стигнат до крајот на месецот.
Кои пензионери ќе бидат најмногу оштетени?
Пензионерите со најниски примања – кај нив 1.000 денари не го решава проблемот на преживување, особено ако пензијата е под прагот на минималната синдикална кошничка.
- Пензионерите со повисоки примања – кај нив покачувањето при системско усогласување на пензиите би било драстично поголемо од 1.000 денари.
Жените пензионерки – често имаат пониски пензии поради пократок работен стаж или пониски примања во текот на кариерата, па покачувањето кај нив носи помал ефект.
Старите и болни пензионери – чии трошоци за лекови и здравствена грижа постојано растат.
Дали ќе се живее подобро?
Иако секое покачување е добредојдено, економистите предупредуваат дека линеарниот модел не ја решава суштината. Подобро решение би било процентуално усогласување или насочена поддршка за најниските пензии.
За дел од пензионерите ова зголемување ќе значи мала олеснувачка мерка, но за најголемиот број – тоа ќе биде само капка во морето на растечките трошоци.
Прашањето кое останува отворено е: дали социјалната правда може да се постигне со еднакви суми за сите, или е време за нов модел кој ќе ги заштити најзагрозените?
НАЈЧИТАНО НА ИНТЕРНЕТ...